Wf u Daniela

Godzinę przeznaczoną w dniu dzisiejszym na wf spędziliśmy  w KRAINIE ZABAWY u Daniela. Wróciliśmy zmęczeni, ale zadowoleni. Kolejne lekcje były już bardzo spokojne...

Dziękujemy rodzicom Daniela za zaproszenie i poczęstunek. Dziękujemy tacie Patryka za pomoc w montażu sprzętu do zabawy. Dziękujemy Mamie Asi, że poszła z nami i wsparła w opiece nad dziećmi.

Więcej zdjęć tutaj

Piłka nożna - co to za kształt?

Pozwoliłam sobie na ten sam tytuł posta, co autorka blogu O matematyce i nie tylko, ponieważ ten post będzie jego uzupełnieniem. Oto piłka wykonana przez uczestników szkolenia EFEKTYWNY NAUCZYCIEL, które odbyło się w naszej szkole wiosną 2011 roku. Ale była zabawa! I jaka praca zespołowa! 

Abecadło

 Abecadło

Abecadło z pieca spadło,
O ziemię się hukło,
Rozsypało się po kątach,
Strasznie się potłukło:
I -- zgubiło kropeczkę,
H -- złamało kładeczkę,
B -- zbiło sobie brzuszki,
A -- zwichnęło nóżki,
O -- jak balon pękło,
aż się P przelękło.
T -- daszek zgubiło,
L -- do U wskoczyło,
S -- się wyprostowało,
R -- prawą nogę złamało,
W -- stanęło do góry dnem
i udaje, że jest M.

 oraz prace ilustrujące ten wiersz:

Praca  Asi 

 Dawida

  

Wiktora

a taką muzyczną wersję znalazłam w sieci

 

Pocztówka z Nowego Stawu czyli...

...dzięki blogom poznajemy świat.

Dzisiaj spotkała nas bardzo miła niespodzianka! Otrzymaliśmy pocztówkę od pani Agnieszki Rudzik - Sawickiej z Nowego Stawu. Pani Agnieszka jest nam znana z bloga : O MATEMATYCE I NIE TYLKO. Ostatnio na jej blogu oglądaliśmy zdjęcia z Żuław Wiślanych, o których wcześniej uczyliśmy się na lekcjach. Niestety Żuławy leżą tak daleko od nas, na północy Polski więc... poznajemy świat dzięki blogom!. Dziękujemy i pozdrawiamy gorąco!

A oto kilka dzisiejszych zdjęć ze szkolnego podwórka:

Spóźniony słowik

Spóźniony słowik

Płacze pani Słowikowa w gniazdku na akacji,
Bo pan Słowik przed dziewiątą miał być na kolacji,
Tak się godzin wyznaczonych pilnie zawsze trzyma,
A już jest po jedenastej - i Słowika nie ma!

Wszystko stygnie: zupka z muszek na wieczornej rosie,
Sześć komarów nadziewanych w konwaliowym sosie,
Motyl z rożna, przyprawiony gęstym cieniem z lasku,
A na deser - tort z wietrzyka w księżycowym blasku.

Może mu się co zdarzyło? może go napadli?
Szare piórka oskubali, srebrny głosik skradli?
To przez zazdrość! To skowronek z bandą skowroniątek!
Piórka -- głupstwo, bo odrosną, ale głos -- majątek!

Nagle zjawia się pan Słowik, poświstuje, skacze...
Gdzieś ty latał? Gdzieś ty fruwał? Przecież ja tu płaczę!
A pan Słowik słodko ćwierka: "Wybacz, moje złoto,
Ale wieczór taki piękny, ze szedłem piechotą!" 

Dziś praca plastyczna Maćka 

oraz piękna muzyczna adaptacja  

I jeszcze druga  propozycja muzyczna znaleziona w sieci.

Dyzio marzyciel

Dyzio marzyciel

Położył się Dyzio na łące,
Przygląda się niebu błękitnemu
I marzy:
"Jaka szkoda, że te obłoczki płynące
Nie są z waniliowego kremu...
A te różowe -
Że to nie lody malinowe...
A te złociste, pierzaste -
Że to nie stosy ciastek...
I szkoda, że całe niebo
Nie jest z tortu czekoladowego...
Jaki piękny byłby wtedy świat!
Leżałbym sobie, jak leżę,
Na tej murawie świeżej,
Wyciągnąłbym tylko rękę
I jadł... i jadł... i jadł...".

 I jeszcze praca  

Kingi

Sukces Karoliny

Wierszem "Lokomotywa"  Karolina Olszowiec wygrała Międzyszkolny Konkurs Recytatorski w Wiśle Wielkiej w kategorii klas drugich i trzecich. Już po raz drugi stanęła na podium tego konkursu. To ogromny sukces, jak również wyzwanie... Było w klasie świętowanie z szampanem bezalkoholowym! Pogratulowaliśmy Karolci, zawiwatowaliśmy naszym klasowym zwyczajem i wspólnie cieszyliśmy się tak radosnym wydarzeniem. Jeśli chcecie zobaczyć jeszcze raz występ naszej koleżanki zajrzyjcie tutaj.

Kolejny wiersz Juliana Tuwima

czyli

"Zosia Samosia"

Jest taka Zosia,
Nazwano ją Zosia-Samosia,
Bo wszystko "Sama! Sama! Sama!"
Ważna mi dama!
Wszystko sama lepiej wie,
wszystko sama robić chce,
Dla niej szkoła, książka, mama
nic nie znaczą - wszystko sama!
Zjadła wszystkie rozumy,
Więc co jej po rozumie?
Uczyć się nie chce - bo po co,
Gdy sama wszystko umie?
A jak zapytać Zosi:
- Ile jest dwa i dwa?
- Osiem!
- A kto był Kopernik?
- Król!
- A co nam Śląsk daje?
- Sól!
- A gdzie leży Kraków?
- Nad Wartą!
- A uczyć się warto?
- Nie warto!
Bo ja sama wszystko wiem
i śniadanie sama zjem,
I samochód sama zrobię
I z wszystkim poradzę sobie!
Kto by się tam uczył, pytał,
Dowiadywał sie i czytał,
Kto by sobie głowę łamał,
Kiedy mogę sama, sama!
- Toś ty taka mądra dama?
A kto głupi jest!
- Ja sama!

Jak się na pewno domyślacie autorkami prac do tego wiersza są dziewczynki:

Paulina

Martyna 

Dziś "Okulary"...

...w naszym tuwimowskim repertuarze. Tak przy okazji, właśnie ten wiersz pojawił się w naszym polonistycznym sprawdzianie. Uczniowie mieli podkreślić  w tekście  wyrazy, które są odpowiedzią na pytanie: Co robi pan Hilary?

Okulary

Biega, krzyczy pan Hilary:
"Gdzie są moje okulary?"
Szuka w spodniach i w surducie,
W prawym bucie, w lewym bucie.
Wszystko w szafach poprzewracał,
Maca szlafrok, palto maca.
"Skandal! - krzyczy - nie do wiary!
Ktoś mi ukradł okulary!"
Pod kanapą, na kanapie,
Wszędzie szuka, parska, sapie!
Szuka w piecu i w kominie,
W mysiej dziurze i w pianinie.
Już podłogę chce odrywać,
Już policję zaczął wzywać.
Nagle zerknął do lusterka...
Nie chce wierzyć... Znowu zerka.
Znalazł! Są! Okazało się,
Że je ma na własnym nosie.

Wiersz zilustrowali:

Dawid

Filip 

Dzisiaj filmik pt. "Okulary"

Ptasie radio

Halo! halo!
Tutaj ptasie radio w brzozowym gaju,
Nadajemy audycję z ptasiego kraju.

"Ptasie radio" to bajka, która jest podobna do wiersza o lokomotywie, z tą różnicą, że tym razem zaczarowane dźwięki, naśladują śpiew i odgłosy wielu ptaków. Słuchając ptasiej audycji, dzieci poznają nazwy różnych ptaków a wraz z nimi, wydawane przez nie charakterystyczne odgłosy. Kukułka kuka, kogut pieje, wróbel ćwierka a dzięcioł stuka. Ptasie radio ma także przesłanie, mianowicie takie, że nie warto kłócić się, bić i przekrzykiwać. (źródło: Julian Tuwim.pl)

A ilustracje do wiersza wykonali:

Emilka 

Karolina

Karolina

 

"Ptasie radio" trochę poetycko, trochę muzycznie.

Czas na "Rzepkę"

Zasadził dziadek rzepkę w ogrodzie,
Chodził te rzepkę oglądać co dzień.
Wyrosła rzepka jędrna i krzepka,
Schrupać by rzepkę z kawałkiem chlebaka!
Więc ciągnie rzepkę dziadek niebożę,
Ciągnie i ciągnie, wyciągnąć nie może!

Pracę do wiersza wykonała Wiola.

A tutaj muzyczna "Rzepka"...

Lokomotywa

Dzisiaj zamiast dobrze znanego tekstu wiersza - krótki opis:

Lokomotywa to bajka, która zaczyna się w momencie, gdy pewien pociąg stoi na pewnej stacji. Poeta po mistrzowsku opisuje ze szczegółami wygląd i zasady działania lokomotywy parowej, po czym, swoim zaczarowanym językiem, puszcza ją w ruch. Wiersz jest napisany tak, że odpowiednio przeczytany i wyakcentowany, imituje tempo i dźwięk pędzącego pociągu. (źródło: Julian Tuwim.pl)

Prace plastyczne inspirowane Lokomotywą Juliana Tuwima wykonali:

Julia

 Paweł

 

Martyna 

 Maksio

Posłuchajcie  bluesowej adaptacji utworu...

A tutaj bardziej nowoczesna adaptacja muzyczna.
Ciekawostka! Lokomotywa Juliana Tuwima po czesku

W aeroplanie czyli

...bardzo długi wiersz Tuwima

 W aeroplanie
Miała babcia kurkę,
Kurkę-złotopiórkę,
Wesołą kokoszkę,
Zwariowaną troszkę.
Kiedyś jej ta kurka
Uciekła z podwórka.
Babcia za nią truchtem drepce,
"Wracaj" - krzyczy... - "A ja nie chcę!"

A tam zaraz blisko
To było lotnisko,
Kurka się tam zapędziła,
Aeroplan zobaczyła,
A że była dobra skoczka,
Wskoczyła tam nasza kwoczka.
Wtedy babcia - hopla! -
Też na areoplan.

Jak me zaczną się szamotać,
Drapać, dziobać, rzucać, miotać,

Szarpać, łapać się za rygle,
To przy skrzydle, to przy śmigle.

Aż przez takie szamotanie
Motor warknął niespodzianie,

Śmigło kręci się jak fryga
I samolot w górę dźwiga.

Kurka w skrzek - babcia w płacz:
"Co się dzieje? Kurko, patrz!"

Kurka w bek, babcia w krzyk,
A on sobie kozła - fik!

Kurka gdacze, babcia płacze,
A on sobie buja, skacze,

Coraz wyżej się unosi,
Chociaż babcia błaga, prosi,

Chociaż kurka motor dziobie,
Kółka drapie, śrubki skrobie,

Aeroplan coraz chyżej,
Coraz śmielej, coraz wyżej!

Na dół popatrzyły,
Dziwy zobaczyły:

Wielkie góry - jak kupki piasku,
Wielkie drzewa - jak krzaczki w lasku,
Rzeki - srebrne wstążeczki,
Łąki - zielone chusteczki,
Domy - klocki drewniane,
Pola - kratki malowane,
Jeziora - jak donice,
Pociągi - jak gąsienice,
Ludzie - jak mrówki,

Krowy - jak boże krówki,
A kurek to nawet nie widać.
Popatrzyły do góry -
Co zobaczyły? Chmury?
Akurat!

Chmury już w dole były
I ziemię zasłoniły.

"Ach, babciu - krzyczy kurka -
Na głowie stanął świat!"
Aż tu naraz w środku nieba
Księżyc zjawia się przed niemi,
Ze sto razy chyba większy
Niż ten, który widać z ziemi:
Przymrużył jedno ślipie,
A drugim groźnie łypie,
Otworzył usta jak okno.
I byłby samolot połknął,
Ale babcia zeskoczyła
I nagle się obudziła.

Patrzy - porządek wszędzie,
Nic złego się nie dzieje,
Kurka siedzi na grzędzie
I z babci się śmieje. 

Ilustrację do tego wiersza wykonał Kuba

 

Idzie Grześ czyli ...

...  wiersz trzeci.

Idzie Grześ

Idzie Grześ
Przez wieś,
Worek piasku niesie,
A przez dziurkę
Piasek ciurkiem
Sypie się za Grzesiem.
 

 "Piasku mniej -
Nosić lżej!"
Cieszy się głuptasek.
Do dom wrócił,
Worek zrzucił,
Ale gdzie ten piasek?

Wraca Grześ
Przez wieś,

Zbiera piasku ziarnka.
Pomaluśku,
Powoluśku,
Zebrała się miarka.

Idzie Grześ
Przez wieś,
Worek piasku niesie,

A przez dziurkę
Piasek ciurkiem
Sypie się za Grzesiem...
I tak dalej... i tak dalej...  

Posłuchajcie utworu muzycznego  "Idzie Grześ"

Pracę do tego wiersza wykonała  

Gosia

 

Bambo czyli wiersz drugi

Dzisiaj drugi wiersz z naszej ilustrowanej serii. Wiersz, który przypadł do gustu niejednemu drugoklasiście. Mamy więc trzy prace...

Bambo

Murzynek Bambo w Afryce mieszka,
Czarną ma skórę ten nasz koleżka.

Uczy się pilnie przez całe ranki
Ze swej murzyńskiej Pierwszej czytanki.

A gdy do domu ze szkoły wraca,
Psoci, figluje - to jego praca.

Aż mama krzyczy: "Bambo, łobuzie!"
A Bambo czarną nadyma buzię.

Mama powiada: "Napij się mleka",
A on na drzewo mamie ucieka.

Mama powiada: "Chodź do kąpieli",
A on się boi, że się wybieli.

Lecz mama kocha swojego synka,
Bo dobry chłopak z tego Murzynka.

Szkoda, że Bambo czarny, wesoły,
Nie chodzi razem z nami do szkoły.

Posłuchaj piosenki w wykonaniu Michała Bajora.

A prace do wiersza "Bambo" wykonali:

Paulina 

Kacper 

oraz Antek

 

Ilustrujemy wiersze Juliana Tuwima

Uczniowie klasy II b wzięli udział w projekcie "Ilustrujemy wiersze Juliana Tuwima". Od dziś prezentacje kolejnych wierszy oraz prac plastycznych. No to zaczynamy!

Skoczył stołek do wiaderka,
Zaprosił je do oberka,
Dzbanek z półki - hyc na ziemię:
"Ja niegorszy! Poproś-że mię!"

A za dzbankiem talerz skoczył,
Dokoluśka się potoczył.
Piec, choć grubas złapał kija
I ochoczo z nim wywija.

Biedna miotła w kącie stoi,
Też by chciała, lecz się boi,
Bo jak w tańcu się rozluźni,
To ją będą zbierać później.

Tańczy skrzynia i siekiera.
Aż się miotle na płacz zbiera.
Już nie może ustać dłużej
I tak pląsa aż się kurzy!

Ilustrację do wiersza wykonał Tomek.

Możecie posłuchać muzycznej wersji tego utworu

Wiosna w parku

Szukałam dzisiaj wiosny w parku pszczyńskim. I znalazłam...

Co to za kwiaty?

Zobaczcie więcej w albumie "Wiosna w Pszczynie".

List z Rabki

W piątek dotarł do nas list od Daniela. Odczytaliśmy go głośno.  Każdy słuchał w skupieniu,  z dużym zaciekawieniem i ze wzruszeniem. Miło jest otrzymywać listy...

Daniel opowiedział nam, jak wygląda jego dzień w sanatorium. Ma wiele zabiegów zdrowotnych, chodzi na basen i gimnastykę. Niestety zajęcia szkolne go nie minęły. Uczy się pilnie. Lekcje w sanatorium rozpoczynają się o godzinie 14.00! Drugoklasiści bardzo za ciekawili się jego wyjątkową (trwającą 15 minut) drogą do szkoły. Droga ta prowadzi przez tunele i podziemia. Nie za bardzo potrafimy sobie to wyobrazić, ale mamy nadzieję, ze jak Daniel wróci, to nam opowie...

Pocztówka z Piasku

Przyleciały już do Piasku bociany. Świadczy o tym zdjęcie przysłane przez mamę Gosi:

A może by tak do ramki:

Dodaję motylki i ptaszki...

I powstała wiosenna pocztówka z Piasku...

Nasze dziewczyny ...

...wspaniale zaprezentowały się na Szkolnym Konkursie Recytatorskim.

Jesteśmy z was bardzo dumni!

Karolina wyrecytowała wiersz Juliana Tuwima "Lokomotywa". Julka przedstawiła wiersz Marii Konopnickiej "Pranie", a Martyna wiersz "Zosia samosia".

Byle jak czyli jak?

Niedokładnie, po łebkach, pobieżnie, niestarannie, naprędce, niechlujnie, nieestetycznie, niedbale, niefachowo, niedobrze, aby zbyć, na odczepnego, na pół gwizdka, nietęgo...

Motto na dziś:

Zawsze warto starać się, kolego,

Z bylejakości nigdy nic dobrego!

Ilustracja Jarosława Żukowskiego z książki J. Duszyńskiej "Cudaczek...", wyd. Siedmioróg

Panna Obrażalska...

...to bohaterka  książki Julii Duszyńskiej "Cudaczek Wyśmiewaczek". To wesoła opowieść o malutkim i cieniutkim jak igła skrzacie, który żyje śmiechem. Żyje bliziutko dzieci, które są niezbyt grzeczne. Bez trudu namawia je do niegrzecznych zachowań. Jak myślicie, czy dzieci poradzą sobie z nieznośnym skrzatem? W poniedziałek poznacie kolejną przygodę z tej książki.

A oto rymowanka na dziś:

Kto często się obraża,

ten innych do siebie zraża.

 

Ilustracja: Jarosław  Żukowski, z książki "Cudaczek - Wyśmiewaczek", wyd. Siemioróg

Samochwała...

źródło: www.akwarela.fora.pl

... to osoba, która sama siebie wychwala (Słownik języka polskiego). 

Dziś rozmawialiśmy o tym, czy chwalenie to wada czy zaleta. 

Nasze zajęcia miały uzmysłowić drugoklasistom różnicę pomiędzy przechwalaniem się a mówieniem o sobie dobrze. Uczniowie świetni poczuli ten temat. Wszyscy doskonale wiedzą, że najchętniej ludzie chwalą się tym, co posiadają - urodą, pięknym domem, drogim samochodem, ciuchami, najnowszym modelem telefonu....A to rzeczy, które przemijają.

Ale są rzeczy, którymi możecie się pochwalić nie wywyższając się przed innymi oraz nie urażając innych. Przecież każdy ma w sobie coś niezwykłego lub zrobił coś dobrego, nietuzinkowego czym może się podzielić, każdy jest w czymś dobry. Nie musi tego ukrywać przed światem i powinien umieć się tym pochwalić...